It's a wrap!

Het zit er (bijna) op! Morgen vlieg ik weer terug naar huis. De drie maanden in de VS, waar ik vooraf eerlijk gezegd nog best tegenop zag, zijn dan voorbij. En het zijn drie maanden geworden om nooit te vergeten! De mens (ik dus) lijdt overduidelijk weer het meest van het lijden dat hij vreest. Ik heb ontzettend leuke, nieuwe mensen leren kennen, ik ben grad student geweest, heb genoten van al mijn "made to order" lunches, heb me af en toe als een echte Amerikaanse gedragen (Boomers!) en ik heb me af en toe als een echte toerist gedragen (Los Angeles!) Afgelopen woensdag was mijn laatste toeristen uitstapje: een whale watching cruise.

Gray whales en blue whales trekken ieder jaar van Alaska naar de kust van Mexico en weer terug. Onderweg komen ze langs de kust van California, en als je op het goede moment uitvaart kom je ze dan dus tegen. Jammer genoeg waren wij er nog net te vroeg in het seizoen en hebben we dus geen walvissen gezien. Maar niet getreurd: we zijn wel zeehonden tegengekomen en, nog beter, een grote groep dolfijnen! Toen onze boot eenmaal snelheid maakte om wat golven achter zich te creeëren, hadden we zeker 10 dolfijnen achter onze boot aanzwemmen, tuimelend door het water. Supergaaf! En het uitzicht was sowieso al de moeite waard. Op de boot, in de zon, briesje erbij, uitkijken over de oceaan, ik kon het woensdagochtend prima volhouden :).

Iemand nog interesse in een privé strandje?

 

Wieeeee! :)

Weer terug in de haven

De rest van de week stond in het teken van afronden en afscheid nemen. Donderdagavond ben ik met mijn groep vrienden hier uit eten geweest. Om mijn tijd hier leuk af te sluiten en om te vieren dat finals week voorbij was.

V.l.n.r. Bas, Remi, Moury, Rebecca, Nathan, Siva & Ian

Vrijdag heb ik mijn sleutels ingeleverd, zaterdag heb ik nog een laatste rondje over de campus gemaakt en vandaag heb ik vooral nog even genoten van de zon (24 graden). En morgen zit het er dan echt op. IT'S A WRAP! 

Liefs, Renée

Disneyland - Welcome to the Magic

To all who come to this happy place: Welcome. Disneyland is your land. Here age relives fond memories of the past, and here youth may savor the challenge and promise of the future. Disneyland is dedicated to the ideals, the dreams, and the hard facts that have created America, with the hope that it will be a source of joy and inspiration to all the world. - Walter E. Disney, July 17, 1955

Disneyland; het moest er tijdens mijn drie maanden in Irvine wel echt een keer van komen, want op nog geen half uur rijden van de universiteit ligt het oudste Disney-park ter wereld. En afgelopen zondag was het dan zover. Om half 12 's ochtends waren we echt in het park en pas na 10 uur gingen we weer naar huis. Het waren 10 magische, maar lange uren. Natuurlijk is Disneyland een mooi pretpark, maar als puntje bij paaltje komt is het gewoon een pretpark. Daarom valt er voor mij ook niet veel te schrijven, want iedereen weet hoe het gaat. Het is een dag gevuld met wachten, in de rij staan, mensen kijken, een korte adrenaline-rush, mooie attracties, nog meer wachten, veel te duur eten, nog meer mensen kijken, mooie lichtjes, en veel lopen. So without further ado, I present to you: the pictures :)

♪ It's a small world after all, it's a small small world

Weather really was nice! Terwijl jullie in Nederland het met 5 graden moeten doen, haalden wij hier nog een zeer aangename 25 graden ;)
(Ik ga het zo vreselijk koud krijgen als ik terugkom, ik ben echt niets meer gewend)

Space Mountain

Magic Castle at Night

Living the American life

Mocht je je afvragen waarom er niets over mijn Disneyland-dag is verschenen, dan is dat omdat mijn Disneyland-dag nog niet is geweest. Hij is uitgesteld van vorige week zondag naar komende zondag. Nog even geduld dus... =D

Maar aangezien dat het alweer ruim twee weken geleden is dat ik voor het laatst iets heb geschreven, wilde ik vandaag toch graag iets schrijven. Maar eerlijk gezegd is er niet heel veel boeiends gebeurd. Mijn leven is ondertussen gewoon dat van iedere andere student hier. Geen fancy uitstapjes naar Los Angeles meer, niet naar het strand, geen sight-seeing. Nee. Gewoon wat iedereen hier doet. Samen film kijken 's avonds, met z'n allen naar een arcade hal, boodschappen doen en werken. Ik ben echt een Amerikaanse student geworden.

Even een overzicht van vorige week.

Maandag. Het was een vrije dag omdat het Veterans Day was. Naar mijn mening is Veterans Day een van de meest Amerikaanse redenen voor een vrije dag. Ik wist dat in Amerika het leger een stuk belangrijker wordt gevonden dan in Nederland, maar nu ik hier ben merk ik dat nog meer. In het winkelcentrum naast de universiteit (University Town Center) zit zelfs een "winkel" waar je je aan kunt melden om het leger in te gaan.

Dinsdag. Een gewone dag: colleges en een bijeenkomst met mijn project groep. Maar wel een gewone dag met een jummie einde! Avondeten op dinsdag was namelijk bij IHOP: the International House Of Pancakes.

Jam, jam, jam! Ik houd van pannenkoeken, en de American Pancakes die ze bij IHOP maken zijn zó goed. Enig nadeel was dat ze zo veel mogelijkheden hadden dat ik niet alles kon proberen. Uiteindelijk ben ik gesettled voor 2 New York Cheesecakes pancakes (volgens mij met roomkaas door het beslag en in ieder geval met aardbeien er bovenop) en 2 gewone buttermilk pancakes. Die buttermilk pancakes waren om alle soorten maple syrup uit te kunnen proberen. Want nee, alleen gewone maple syrup is niet genoeg. Daar heb je naast "traditional" ook nog "blueberry", "strawberry" en "butter pecan" van op tafel staan :). Ik was in de zevende hemel, pannenkoeken & nog meer zoetigheid. Zoals Bart zei: "Renée zou hier het liefst een tentje opzetten en pannenkoeken eten als ontbijt, lunch en avondeten". En eigenlijk zou het nog best kunnen, ik zou die tent niet eens nodig hebben, want ze zijn 24 uur per dag open. 

Een impressie van mijn New York Cheesecake Pancakes, maar die van mij zagen er nog lekkerder uit :)

Woensdag. Zelfs nadat ik dit artikel had gelezen "11 tips on surviving a trip to Walmart" (dat eindigt met: ga alsjeblieft vooral niet!) wist ik dat het toch een keer moest gebeuren in mijn drie maanden hier. Ik moest een keer naar de Walmart. En afgelopen woensdag was het zover. De Walmart is zo ongeveer de enige winkel hier in de buurt die je met de bus kunt bereiken. Voor al het andere dat je niet in het University Town Center kunt kopen heb je gewoon pech gehad als je geen auto hebt ;). 

Het viel allemaal reuze mee. Ik had een heel groot rotzooi-gehalte verwacht, maar dat was helemaal niet zo. De meeste spullen waren gewoon prima :). Het is niets meer een enorme winkel waar je bijna alles kunt kopen. Stel je een enorme hal voor waar een supermarkt, een electronica-zaak, een kookwinkel, een kledingwinkel en een speelgoedwinkel bij elkaar in zitten, stel het nog wat groter voor dan je nu voor ogen hebt, en je hebt zo ongeveer een Walmart. 

Met wat nieuwe arts & crafts spullen bij elkaar geshopt die in Nederland nauwelijks te krijgen zijn, ging ik weer terug naar de campus om de rest van de middag netjes in kantoor aan het werk te gaan. Aan het eind van de dag, moet er toch gewoon gestudeerd worden. 

Donderdag. Net als op dinsdag heb ik op donderdag colleges. Dinsdag en donderdag zijn namelijk de dagen waarop de Graduate (Master & PhD) vakken worden gegeven. Alle undergraduate vakken hebben hun colleges op maandag, woensdag en vrijdag. Colleges duren altijd 80 minuten aan één stuk door, hier geen pauzes halverwege. Vakken zijn eigenlijk altijd zowel op dinsdag als op donderdag, zo ook die van mij, en omdat de periode hier 10 collegeweken heeft zijn dat dus 20 colleges per vak. Er wordt dus heel wat stof behandeld. Al gaan ze er wel wat langzamer doorheen dan wij in Nederland gewend zijn. Maar dat zeggen we hier natuurlijk niet ;).

Een van mijn colleges is 's ochtends van 11:00 tot 12:20, een prima tijd. De ander is van 17:00 tot 18:20, op zich ook prima, maar daarna is eten wel een prioriteit ;). Afgelopen woensdag heb ik snel iets op de campus gegeten samen met een paar anderen want vanaf 18:30 was het IGSA Movie Night. IGSA staat voor Informatics Graduate Student Association. Zo af en toe regelen een aantal studenten, vanuit IGSA een activiteit, en nu was dat dus een filmavond, mét popcorn. Ik heb mezelf overtroffen en het volgehouden om bijna twee uur lang naar een superhelden-film te kijken. Thor stond namelijk op het programma. Als iemand me nu ooit nog probeert te verkondigen dat vrouwenfilms voorspelbaar zijn... Dit spande echt alles. Maar ach, het was wel vermakelijk. En met een groep commentaar leveren op een film - op de acteerprestaties, op het scenario, eigenlijk overal op - dat schept een band :).

Vrijdag. En toen was het alweer het einde van de week. Vrijdag is een dag die altijd behoorlijk snel voorbij is. Een paar uurtjes werken, lunch, en normaal gesproken heb je dan nog een hele middag, maar niet op vrijdag. Het is vaak al één uur geweest als ik heb geluncht en dan is het om drie uur tijd voor het seminar, dus echt veel werken gebeurd er dan niet meer. Na seminar was er, zoals elke week, weer een "borrel". Dit is zeker geen borrel zoals in Eindhoven. Het is echt een bijeenkomst om nog na te praten over de lezing (of om gewoon gezellig met vrienden te kletsen). Er staat elke week een volledig buffet klaar met groenten &dip, crackers, kaas, fruit, brownies en koekjes. Ook de mensen die niet bij het seminar zelf waren schuiven eigenlijk altijd wel even aan ;). 

Net als twee weken geleden stond er deze vrijdag weer een gezellige avond met een groep vrienden op het programma. Vorige keer zijn we naar Chuck-E-Cheese's geweest, deze keer gingen we naar Boomers! Boomers! laat zich het best omschrijven als een entertainmentcenter. Naas go-kart, minigolf, batting cages voor baseball, een draaimolen, hebben ze ook nog een heel aantal arcadegames zoals ze die ook bij Chuck-E-Cheese's hadden. Alleen hadden ze hier wel een normaal formaat air-hockey tafel :). 

Als je binnenkomt koop je een aantal punten. En hoe meer punten je in één keer koopt, hoe goedkoper het natuurlijk is. Wij kochten allemaal het pakket van 100 punten (met kortingsbon) voor 10 dollar. Die punten staan geregistreerd op een soort creditcard die je krijgt nadat je hebt betaald. En met die punten kun je vervolgens voor alle activiteiten betalen. We zijn begonnen met een rondje minigolf. Hup, swipe, kaart door een apparaatje, 36 punten afgeschreven, stick en een balletje gekregen, klaar voor mini golf. 

Team 2 poseert voor de foto. Jammer genoeg was mijn camera niet snel genoeg om het echt vast te leggen,
maar het idee is duidelijk.

Na mini golf hebben een aantal mensen nog een rondje ge-kart, en voor de rest hebben we onze punten gespendeerd bij alle verschillende arcadegames. Ook alle apparaten waren voorzien van zo'n mooi swipe apparaat. Geen gedoe dus met muntjes, en ook geen stapels tickets verzamelen zoals bij Chuck-E. Alles werd op de kaart geregistreerd. 

Bas, Siva, Nathan & Remi in de rij voor go-kart
(let niet op de fantastische camera-skills *kuch kuch*)

De punten waren op dit moment al bijna op. Siva had er op dit moment nog 4, deze activiteit zou 2 punten kosten. Hij had op dit moment 20 "tickets" verzameld. Tickets kon je weer inwisselen voor prijzen. 

Ik ben begonnen met een keer 4-op-een-rij tegen Siva. Wat bleek: hij kende 4 op een rij niet! Nog nooit van gehoord! Zelfs toen hij het op enorme grote zag staan ging er geen belletje rinkelen. Hij had de regels echter snel genoeg begrepen: ik verloor :(. 

Wat ik ook zou doen, ik verloor hoe dan ook....

Na nog heel wat keren Deal or No Deal met Siva en racen tegen Matías waren de punten bijna op. Ik had nog 4 punten over, precies genoeg om een keer te spelen voor een jackpot prijs. Het doel: op een knop rammen precies als het lichtje in een "X" brandt. Zo ongeveer onmogelijk... maar het lukte! Puur geluk natuurlijk. En zo won ik met mijn laatste paar punten nog 200 extra tickets, bovenop de 150 die ik eerder op de avond al had verzameld.

We maakten er een hele studie van. Welk koffertje zouden we nu eens openen? Het leuke aan Deal or No Deal is dat je het samen kunt doen en het "bedrag" dat je wint, krijg je bijgeschreven op je kaart als tickets.

Net als bij Chuck-E-Cheese's hebben Bas & Matías heel wat van hun punten bij Guitar Hero besteed. 

De echte prijzen begonnen pas bij 500 tickets. Met minder tickets was je aangewezen op de troostprijzen, snoep en slinkies. De troostprijzen waren elk tussen de 5 en 25 tickets. Met mijn 350 tickets kon ik dus behoorlijk wat uitzoeken. Met een berg snoep, die ik natuurlijk heb gedeeld met de rest, en wat kleine tolletjes en slinkies ging ik weer naar huis. Het was een geslaagde vrijdagavond :). 

Dus, dat was vorige week. Denk nu niet dat elke week zo is; deze week is een stuk rustiger. Maar deze week gaat dan wel weer eindigen met een dagje Disneyland! Dat compenseert meer dan zeker weten voor een paar dagen zonder plannen. Daarover volgende week meer, zeker weten. 

Liefs, Renée

Alweer halverwege

Afgelopen week was alweer week 6. Ik ben nu dus halverwege mijn tijd hier in Irvine, Californië. Het is behoorlijk snel gegaan. Maar als ik terugdenk aan het moment dat ik hier voor het eerst kwam, realiseer ik me dat dat toch al wel een hele tijd is geleden. Er is veel gebeurd in de tussentijd. Tegen de tijd die ik tegemoet ga zie ik soms nog wel een beetje op; zes weken is toch behoorlijk lang. Maar tegelijkertijd weet ik ook dat deze zes weken gewoon voorbij gaan. Ik heb hier ondertussen een ritme opgebouwd, leuke mensen leren kennen en er staan nog een aantal toffe dingen op het programma (Disneyland! :D). Het gaat dus allemaal wel goed komen.

Ook afgelopen week heb ik niet stil gezeten. Woensdag heb ik het kantoor en al het lees- en schrijfwerk even gelaten voor wat het was, en ben ik naar Balboa Island geweest. Balboa Island ligt voor de kust van Newport Beach, hier vlakbij, en is zo ongeveer het duurste stukje Amerika dat er is. Toch merk je daar niet heel veel van. Het was gewoon een rustig, volgebouwd, eilandje. Met een haven en wat winkeltjes, en een strand. Het was heerlijk om er even uit te waaien. De zon scheen, het was een lekkere 23 graden. Het gaat me waarschijnlijk zwaar vallen om over een paar weken afscheid te moeten nemen van dit mooie weer en dan midden in de Nederlandse winter terecht te komen. Zo in het midden van een drukke week was het een lekkere plek om even te zijn.

30 oktober, dus genoeg Halloween decoraties te zien

Op de pier

Vrijdagavond stond een totaal ander uitje op het programma. Niks rust, heel veel kinderen en arcadegames! Moury, een van mijn vriendinnen hier, was als kind altijd dol op Chuck E Cheese's. Eigenlijk wilde ze er dit jaar weer haar verjaardag vieren, maar omdat ik er dan niet meer ben, had ze voor afgelopen vrijdag een proef-rondje georganiseerd. Het was geweldig! ;)

Officieel gezien is Chuck E Cheese's alleen voor kinderen. Toen mensen hoorde dat we gingen kregen we dus ook een heel aantal keer de vraag "gaan ze je daar wel naar binnen laten als je geen kind bij je hebt?". Chuck E is namelijk een pizzarestaurant. Maar dat niet alleen. Bij je pizza krijg je tokens (muntjes) om allerlei arcadegames te spelen. Ze hebben Skeeball, race-videogames en Guitar Hero. En nog veel meer. Het is een soort kermis / arcadehal. Hopelijk helpen de foto's een beeld te vormen.

DJ Chuck E!

De eerste muntjes "krijg" je dus bij je (wel wat dure) pizza, maar echt veel betaal je niet. En ook extra muntjes zijn behoorlijk goedkoop te krijgen. Bij sommige van de spellen krijg je, zoals Skeeball of Deal or No Deal, krijg je na afloop tickets. Het aantal hangt af van je score. Met die tickets kun je dan weer prijzen halen. Het is net een kermis ;). We waren met een hele groep mensen die er geen enkele moeite mee hadden zich weer als kind te gedragen en het was ontzettend tof. Wat is er nou leuker dan pizza eten en spelletjes spelen :). We hebben de avond afgesloten met heel wat spelletjes air hockey. Mini-air hockey wel te verstaan, want de tafel was eigenlijk alleen bedoeld voor kinderen. Maar op mijn knieën ging het best aardig ;).

SCORE!! :D

Ik was niet de enige met een camera

En daarmee had ik er dus alweer zes weken opzitten. Het leven is hier zo slecht nog niet :D

Liefs, Renée