De eerste week

Als je gewend bent aan de check: portemonnee, sleutels, telefoon als je de deur uit stapt (dankje Ellen!), om te zorgen dat je alles bij je hebt, dan is het behoorlijk vreemd om op reis te gaan zonder sleutels. Gelukkig is de afgelopen week me goed gezind geweest: ik heb alweer drie sleutels in mijn bezit. 1) het huis, 2) mijn fietsslot en 3) het buurtzwembad. En nu ik al het papierwerk eindelijk achter de rug hebt komt daar deze week als het goed is een vierde bij: het kantoor.

Afgelopen maandag was mijn eerste echte "werkdag". Maar omdat mijn vakken nog niet begonnen waren, en omdat het voor Bart ook nog niet volledig duidelijk waar mijn onderzoek precies over zou gaan, was er nog niet heel veel om te doen. Dus heb ik wat op het internet gesurft tot 12:00. Tijd voor lunch.

Lunch is moeilijk hier als je moeite hebt met keuzes maken. Eerst moet je kiezen uit een van de vele eettentjes op en rond de campus. Maandag hadden we niet heel veel tijd en gingen we dus naar de dichtsbijzijnde. Easy. Binnen moet je direct weer een keuze maken; naar welk van de vier balies ga je: taco's & burrito's, hamburgers, salade, of sandwiches & bagels (en dan laten we de voorverpakte dingen in de koeling voor het gemak even achterwegen). Aangezien het lunchtijd was, vond ik een sandwich of bagel het meest passend, nog steeds redelijk goed te doen. Maar dan wordt het las

tig. Er is namelijk ook in bagels en sandwiches nog een behoor
lijk ruim aanbod. Ik koos voor een bagel met roomkaas. "Eindelijk, ik heb gekozen, klaar!" dacht ik. Veel te optimistisch bleek.

Nadat ik het aangegeven dat ik een een "bagel with schmear" wilde vroeg de jongen achter de balie namelijk: "what kind of bagel?". Waarop ik niets anders kon uitbrengen dan "wait, there are different kinds? which kinds do you have?". Bleken er vijf soorten te zijn, waaronder pompoen, kaneel en bosbes. De pompoen had ik - achteraf gezien - aan kunnen zien komen. Het wordt weer Halloween, en je kunt hier nu dus alles met pompoen kopen: pompoensoep, pompoenkoffie, pompoenijs. Je kunt het zo gek niet vertellen en het is er. Na mijn keuze voor pompoen was het nog steeds niet over. De vraag "And what kind of creamcheese?" volgde. Als reactie op mijn vragende en verbaasde blik begon de jongen op te noemen "regular, chives, ...". Voordat hij meer kon noemen, riep ik "regular". Te veel keuzes, veel te ingewikkeld voor mij. Ik kan met gemak de komende weken elke dag naar deze plek teruggaan en toch elke dag iets anders eten. De bagel die ik uiteindelijk kreeg was overigens wel heel lekker :).

Dé bagel!

's Middags was de introductie. En in tegenstelling tot in Nederland: geen spelletjes. Na 2 uur geluisterd te hebben naar verschillende belangrijke personen binnen de faculteit, was het tijd voor een rondleiding door het gebouw. Hoewel ik op heel veel plekken nooit meer zal komen, en de meeste mensen ook nooit nodig zal hebben, was het wel leuk om even rond te kijken. De introductie eindigde met "pizza and soda". Het was een goede gelegenheid om een aantal andere nieuwe studenten wat beter te leren kennen. Het was gezellig :).

Dinsdagochtend was duidelijk wat ik voor mijn project moet lezen, en het leeswerk van één van mijn vakken was bekend. Ik had zeker genoeg te doen. Dinsdag en woensdag zijn daar volledig aan opgegaan. Natuurlijk was er tussendoor nog wel tijd om te gaan lunchen. Dinsdag was vooral leuk. Net buiten de campus zit een tentje dat "Blaze Pizza" heet, en ze maken er héél lekkere, verse pizza's! Je kunt kiezen voor een simpel (tomatensaus, kaas en 1 topping), of je kiest één van de 8 uitgebreidere pizza's. Nadat je je naam en bestelling hebt opgegeven,wordt er meteen begonnen aan je pizza. Bodem en mozzarella of tomatensaus. Vervolgens loop je langs een lange toonbank waar je pizza steeds een plek wordt opgeschoven. Zo loop je mee met je pizza. Omdat een uitgebreide pizza even duur is als "everything you like", mag je alles aan je net geplaatste bestelling nog veranderen. En omdat je er zo met je neus bovenop staat, gaat dat ook heel gemakkelijk. "A little more of that please, and some green pesto instead of olive oil". Ze doen het allemaal. De man achter mij wilde zo ongeveer alle soorten toppings op zijn pizza. Het ding was uiteindelijk ongeveer 5 cm hoog. Maar het mag. Als jij het zo graag wilt, dan kan het.

Je zelf samengestelde, precies zoals jij het wilt pizza. Vers gemaakt, direct gebakken in een steenoven. Hij was jammmm!!!

Na drie dagen waarbij het eten het meest interessant is om over te schrijven, was het donderdag tijd voor mijn eerste college. Het was leuk om de mensen die ik maandag had ontmoet weer te zien. Het voelde meteen redelijk vertrouwd. Het vak heet "Social Analysis of Computing" en gaat grofweg over de invloed van technologie op organisaties en de samenleving

. Wat de vereisten voor het vak zijn, is niet bekend (daar had ze nog niet over nagedacht....), maar het beloofd wel een interessante reeks colleges te worden. Waarschijnlijk zal aanwezigheid het belangrijkste zijn. We moeten namelijk voor elk college een behoorlijke stapel papierwerk doorwerken, waar we dan in de colleges over gaan debatteren. En hoewel de docent dus organisatorisch niet zo goed is, merkte ik wel dat ze heel erg enthousiast is om haar kennis over te brengen en om ons te leren op een andere manier naar de wereld om ons heen te kijken.

Vrijdag is er van werken niet veel meer gekomen. Na wat papierwerk op de universiteit heeft Tau - een vriend van Bart - Bas en mij naar het social security office gebracht. Om officieel geregistreerd te worden op de universiteit moeten we namelijk een Social Security Number (SSN) hebben. En toen we daarvan eindelijk weer terug waren, was het al bijna tijd voor seminar.

Seminar is een vast onderdeel van de week hier in de faculteit. Elke vrijdag om 15:00 komt er iemand spreken en na afloop zijn er hapjes en drankjes. Yaaj! De eerste presentatie van het jaar is elk jaar de "State of the Department". Het verhaal was voor een keer best interessant. Maar aangezien die eerste keer afgelopen maandag was tijdens de introductie, heb ik me vrijdag maar beziggehouden met mensen kijken. De hele faculteit (studenten en docenten) was er namelijk.

Na afloop heb ik nog even gewerkt en daarna was het tijd voor weekend. Het was een lange week geweest. Veel dagen ben ik tot een uur of 7 's avonds op de universiteit geweest. Dan kun je veel gedaan krijgen op een dag, maar als je dan eerst nog moet koken als je thuis komt voor jezelf, zijn het wel lange dagen. Ik begin daarom ook wel te begrijpen waarom fast food en opwarm-maaltijden hier zo populair zijn.

Het weekend was bovenal warm! Zaterdag is het hier ruim 32 graden geweest. Een goede dag dus om het buurtzwembad uit te proberen. Dat is namelijk het voordeel van in de luxe professoren- en docentenwijk wonen: daar zijn dat soort voorzieningen. Er zijn meerdere zwembaden, en er schijnt ook een tennisbaan te zijn. Het was lekker om met dat warme weer even in het water te plonzen :).

Zondag heb ik een all-American pool party meegemaakt. Alfred Kobsa en zijn vrouw (ook een professor) gaven namelijk samen met het andere professor-stel van de faculteit - Gary en Judy Olsen - een feestje. Alfred had Bart uitgenodigd en Bart mocht weer twee introducées meenemen. Vandaar dat Bas en ik ook waren uitgenodigd. Het feestje was bij Gary en Judy thuis. Hun huis was fantastisch! Ze hadden zodanig verbouwd dat er plaats was voor een echte bibliotheek. Met 35.000 (!!!) boeken was dat namelijk hard nodig. Het was leuk om een aantal werknemers van de faculteit beter te leren kennen.

Op de terugweg waren Alfred en Gloria, waar we mee mee konden rijden, zo aardig om te stoppen bij het uitkijkpunt in Laguna Beach. Het mooiste uitzicht van de omgeving schijn je daar te hebben. Wil je daar wonen, dan moet je dus ook heel, heel veel geld hebben. Maar: dan woon je wel mooi ;).

 

Terug in Irvine was het weekend alweer bijna afgelopen. Na nog even geprofiteerd te hebben van het gemak van Netflix en Hulu Plus was het bedtijd. De eerste echte week zat erop. Nog 11.

Renée