Ja, laten we een stukje gaan fietsen! ;)

Mijn fietstocht(je) naar het strand is inmiddels twee dagen geleden. Korte samenvatting: leuk, mooi, maar lang! Lange samenvatting: read on.

Bas, Bart, Andrew (een huisgenoot van Bart die graag fietst) en ik waren om 11:00 allemaal netjes op het afgesproken punt. Als eerste hebben we mijn fiets wat versteld. Het stuur moest hard nodig omhoog! Ik ben veel te lang voor de fietsen hier, dus het is nog steeds niet echt goed, maar in ieder geval staat het stuur nu hoger dan het zadel :). 

Mijn shiny, all-american fiets :) Let vooral ook op het matchende zadel. 

De tocht zou beginnen met een stuk gewone weg op bij de Back Bay Loop te komen. Dat is een officiële fietsroute. Gelukkig is hier bijna overal een strook aan de zijkant aan de weg speciaal voor fietsers, waardoor ook het fietsen richting de Back Bay Loop behoorlijk plezierig verliep. Het zonnetje scheen, er was een lekker windje, en zolang je de vaart van het naar beneden gaan kunt gebruiken om weer omhoog te komen, zijn ook de heuvels niet erg vervelend. 

Na ongeveer 45 minuten kwamen we uit bij een uitkijkpunt aan het begin van de Back Bay Loop. Tijd voor foto's.

Het uitkijkpunt lag op een heuvel. Daarna was het steil naar beneden, en het ging hard!

Vanaf het uitkijkpunt was het dus meteen weer terug naar 'waterniveau'. Na een lang stuk recht langs het water, over een officieel fietspad, kwamen we uit bij Upper Castaway Park. Ik wist dat het uitzicht vanuit daar super zou zijn. Maar no way dat ik zo fanatiek ging zijn om daar omhoog te fietsen. Het ging echt recht omhoog (het was zo steil dat naar beneden fietsen ook verboden). Ik ben dus gewoon rustig omhoog gelopen met mijn fiets. Het moest wel leuk blijven, niet waar :). Het uitzicht op de haven van Newport Beach was inderdaad fantastisch.

Op weg naar Upper Castway Park

Bart en Bas in Upper Castaway Park

Vanuit het park zijn we doorgereden naar Corona Beach. Onderweg viel me pas echt op hoe rijk de omgeving hier is. Als iemand nog wat geld kwijt moet: hier gaat het je wel lukken! We zijn langs een wijk gereden die zodanig is aangelegd dat alle achtertuinen uitkomen op water. En dat is niet alleen omdat de bewoners dan een duik kunnen nemen of hun zeilbootje kwijt kunnen.Nee, dat is omdat werkelijk iedereen hier een enorm jacht heeft waar ze natuurlijk altijd bij moeten kunnen.

Ook heb ik onderweg mijn eerste kliniek voor plastische chirurgie hier gezien; altijd handig om te weten waar die zit natuurlijk ;). En bij het strand stond een leuk optrekje te koop voor ruim 4,9 miljoen dollar. Met een uitzicht zoals op de foto's hieronder. 

Na het nodige pootjebaden in het - koude - water, was het al weer twee uur. We waren dus al ruim drie uur onderweg. Het werd tijd voor lunch. Bart had, met behulp van zijn iPhone, al snel een leuke plek gevonden op slechts een paar minuten fietsen. Gelukkig maar. Want niet alleen had ik honger, het fietsen werd langzaamaan ook wat minder plezierig. Die fiets is heel shiny, maar er zit he-le-maal geen vering in. 

We hebben geluncht bij een Mexicaans tentje. En het was jamjamjam! Ik heb jammer genoeg geen foto's, maar ze maakte er echt super lekkere burrito's, taco's en quesadilla's. Die werden dan weer geserveerd op leuk beschilderd servies en smaakten super. Ik wil ernaartoe terug! Enig nadeel is dat ik dan weer dat hele eind moet fietsen.

Want na de lunch moesten we meteen een stuk omhoog om terug te komen bij de universiteit. Zo volledig zonder vaart, met een fiets die er niet voor is bedoeld, was het zwaar. En omdat we al een hele tijd onderweg waren, vond ik het niet echt (of eigenlijk: echt niet) leuk meer. Gelukkig was het na die heuvel allemaal redelijk vlak en was het dus weer behoorlijk goed te doen. Wat niet wegneemt, dat ik behoorlijk blij was toen we om half 5 eindelijk weer terug waren op de campus. Ons fietstocht(je) had dus 5 en een half uur geduurd.

En hoewel het echt niet allemaal even soepel ging, ben ik best trots op mezelf. Ik heb het mooi wel geflikt! Maar of ik nog een keer zou gaan: nee dankje. Gewoon een stukje fietsen hier naar de supermarkt, of iets dat een half uur heen is, en dan een half uur terug: allemaal prima. Maar ruim 3 uur op de fiets zitten op één dag: mij niet meer gezien! ;)

Renée